3 de febreiro de 2017

Inicio de ENTRA NUNHA LATA

ENTRA NUNHA LATA
Raphael A. Lafferty


Velaquí as miñas notas achega do fastidioso asunto. Non as escribo a modo de protesta, o cal sería inútil. Holly xa non existe, e os Shelni, se é que aínda queda algún, desaparecerían para sempre dentro dun ou dous días.
Isto é só unha simple constancia.
Holly Harkel e eu, Vincent Vanhoosier, obtivemos fondos e autorización para gravar o folclore dos Shelni por intermedio do vello correlator John Holmberg. Foi un xesto inesperado. Todos os investigadores do folclore consideramos sempre a John como o noso peor inimigo.
- Á fin e ao cabo, incorremos en gastos fabulosos para gravar até o último detalle os gruñidos dos porcos e os ruídos das lombrigas de terra - díxome Holmberg -, e rexistramos os chillidos e cuchicheos de centenares de especies de roedores orbitais. Posuímos verdadeiras bibliotecas dos
gorxeos e cacareos de todos os paxaros e seudoorninos. Pois ben, agreguemos os Shelni á nosa lista. Eu non creo que sexa música o que fan cando aporrean as raíces das árbores ou sopran os seus cántaros de cabaza. Tampouco creo que o seu sonsonete sexa máis unha linguaxe que o chirrido dunha porta. Á mantenta, gravamos os chirridos de máis de trinta mil portas. E fixemos cousas peores. Gravemos aos Shelni, entón, se iso excita os vosos corazóns. Pero terán que darse présa. Os Shelni están a piques de irse.
»E permítaseme dicir con todo sentimento que alguén que teña a cara e o corpo da señorita Holly Harkel merece ver realizados todos os anhelos do seu corazón. Isto é pura, xustiza, nada máis. Os gastos tamén correrán por conta da Compañía de Produtos Alimenticios para o Almorzo do Porco
Cantor. De cando en vez a estas empresas pícalles a puta do remorso, e entón senten obrigadas a botar unhas moedas nalgún fondo de beneficencia, para ver se iso tráelles sorte. Pero en realidade nunca son moitas as moedas, e o bicho que lles pica nunca é demasiado grande. Con todo, se o estiran, poderían facelo alcanzar para cubrir o voso proxecto, Vanhoosier.
Así recibimos a nosa asignación e a nosa viaxe a señorita Holly e eu.
Holly Harkel desprestixiouse máis dunha vez por soster que comprendía a linguaxe das máis diversas criaturas. As súas afirmacións de que era capaz de entender aos Shelni provocaron a máis terrible indignación. Debo dicir que iso foi raro. O capitán Charbonnett non sufriu ningún desprestixio por afirmar que entendía aos simios planetarios, e se houbo algunha vez unha afirmación falsa foi a súa. Tampouco se desprestixiou Meyrowitz por pretender descubrir significados esotéricos nos debuxos dos excrementos dos ratos campestres. Pero parecía que había algo de inverosímil na cara de trasgo de Holly Harkel cando afirmaba que non só era capaz de entender instantánea e completamente aos Shelni senón que eles non eran de ningún xeito viles bestas de carroña e si un xenuíno poboo trasgo, que executaba música de trasgos e cantaba cancións de trasgos.
...

Ningún comentario:

Publicar un comentario

Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.