229.- Oh tempo, rápido devastador das cousas creadas! Cantos reis, cantos pobos fixeches desaparecer, cantas mutacións, cantos diversos casos ocorreron, desde que a marabillosa forma deste peixe, morto aquí nas cavernosas e retortas entrañas... e agora, consumido polo tempo, xace inmóbil neste oculto lugar, cos ósos descarnados e espidos, convertido en armadura e sostén do monte
superposto!
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.