e2-e4 (Brancas)
O mesmo día no que o cura Martín Blanco caeu abatido no escano da igrexa polas tropas do mariscal Soult, Toribio Mouteira esbirraba de frío na tobeira sombriza. Non soubera dos combates nin da afouteza que os seus paisanos puxeran na loita cos franceses en Escornabois, camiño de Cobelas, porque padecía o ataque purulento das febres pútridas e porque por mor da neve levaba días sen poder saír daquel tufo de soidade onde o entretemento exclusivo era espantar a humidade penetrante coa queima de ramallos secos e da frouma verde das espadanas.
...
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.