Aforismos de Leonardo

634.- Lenda do viño e de Mahoma.- Achándose o viño, ese sublime licor extraído da uva, nunha rica cunca de ouro, ensoberbecido por tanto honra, sentiu de súpeto asaltado por un pensamento contrario, e díxose a si mesmo: 

-Que fago, pois? Por que estou tan alegre? Non advirto que estou a piques de morrer, deixando a habitación que me brinda esta áurea cunca, para entrar nas torpes e fétidas cavernas do corpo humano e transformarme, de odorífero e suave licor, en fea e sucios ouriños? E coma se iso non bastase, terei aínda que permanecer longo tempo en inmundo receptáculos, coa maloliente e corrompida materia que expelen as entrañas. 

E gritou ao ceo reclamándolle vinganza contra o seu adverso destino e pedíndolle que puxese fin dunha vez a tanta degradación: que se o país producía as mellores uvas do mundo, tanto menos motivo existía para transformalas en viño. Dispuxo entón Iúpiter que o espírito do viño bebido por Mahoma, subise ao seu cerebro, toleándoo e facéndoo cometer tales erros que, volto ao seu san xuízo, promulgou unha lei que prohibía aos asiáticos o uso do viño.