597.- A chama e a marmita.- Un resto de lume que nun pequeno anaco de carbón quedara entre as mornas cinzas, nutríase escasa e pobremente do pouco alimento que conservaba aínda. Sobreveu entón a criada de cociña, para preparar a comida ordinaria; colocou algúns madeiros sobre o fogar, reavivando nel cunha pajuela o xa case extinguido lume; agregou sobre a chama outros madeiros, puxo a marmita sobre eles, e sen ningunha preocupación máis se afastou tranquila.
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.