586.- A súa altura é tal, en efecto, que case está por encima de todas as nubes; e de cando en cando nieva sobre ela, senón unicamente saraiba de verán, cando as nubes ascenden a maior altura; e esta saraiba consérvase de modo que, se non fose porque de cando en cando cae e de cando en cando soben tan alto as nubes (cousa que soamente ocorre un par de veces por xeración), o xeo formado por capas sucesivas de saraiba alcanzaría grandísima altura. Elas aparecen máis espesas a mediados de xullo. Puiden observar sobre min a escuridade tenebrosa do aire, e comprobar que o sol fería aquí, máis luminoso, a montaña, que nas baixas chairas; porque se interpuña menos aire entre a cima da montaña e o sol mesmo.
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.