2 de outubro de 2018

Representacións escultóricas de personaxes secundarios en Exipto.

Representacións escultóricas de personaxes secundarios en Exipto.
As persoas que non teñen un rango divino, como funcionarios e serventes, están plasmados con maior realismo. Aparece, así, a escultura de xénero que representa oficios ou tipos concretos de persoas, como os escribas e os grupos familiares. En realidade, a escultura refírese sempre a tipoloxías que encadran as diferentes categorías sociais e non a individualidades concretas.
Son  paradigmáticas as figuras femininas de serventas, realizadas en calcaria  policromada de tamaño variado como o da  muiñria (Museo Exipcio, O Cairo), pertencente á V dinastía. A serventa está de xeonllos cun rodete entre as mans que utiliza como muíño plano. A figura capta unha acción e rompe por completo os esquemas mencionados anteriormente.
O feito de que se represente unha persoa pertencente a un rango social inferior permite plasmar unha escena chea de vida e temporal. Desaparece, pois, a rixidez e o carácter monumental. Outra figura, A cervexeira (Museo Exipcio, O Cairo), pertencente tamén á V dinastía, aparece representada de pé co torso inclinado sobre un gran recipiente para  prensar a cebada. Son frecuentes, así mesmo, os grupos familiares, en particular a parella de esposos, que poden permanecer de pé ou sentados, aínda que o máis común é que o home permaneza sentado e a muller de pé. A miúdo, ambas as figuras cóllense coas mans pola cintura.
A representación de nenos non é tan habitual, aínda que tamén aparecen en escenas familiares, sobre todo durante o período da reforma relixiosa do faraón  Amenofis IV, quen introduciu importantes modificacións nos temas e as normas escultóricas.
Un destes grupos familiares é o do anano  Seneb, da VI dinastía. A parella aparece sentada. Os dous fillos de menor tamaño están diante, unidos á parede  pétrea, na zona que ocupasen as pernas do pai de non tratarse dun anano. As diferentes expresións, de ton grave no rostro de  Seneb, de dozura na muller e de graciosa timidez nos nenos, outorgan ao conxunto un encanto indiscutible.
Hai un tipo de esculturas que sen chegar a ser exentas, case son de vulto redondo. Trátase de estatuas-relevo que se atopan integradas nos muros das  mastabas e  hipoxeos formando parte da propia arquitectura. As tipoloxías son as mesmas,  sedentes ou de pé; inicialmente estaban  policromadas. Nestes casos, a pedra cubríase cunha capa de  estuco sobre a que, posteriormente, aplicábase a pintura.

Ningún comentario:

Publicar un comentario

Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.