24 de setembro de 2019

HISTORIA DA ARTE

A partir da III dinastía unifícanse os modelos na representación plástica e as diferentes solucións que se ensaiaron se uniformizan nun estilo xa maduro, que será característico en todo o país. O relevo pintado adquire carácter monumental, inserido nos muros das mastabas e no primeiro gran complexo funerario do rei Djoser. Pinturas e relevos crean a contorna para acompañar ao defunto na súa tumba. O relevo alcanza unha gran precisión, mesmo nas siluetas minúsculas dos xeroglíficos.

Un ronsel en relevo de época temperá, pertencente á I dinastía tinita, adiántase á consecución dos logros formais que, máis tarde, serían de uso corrente.

Trátase do Ronsel de Uady, que representa ao deus Horus sobre o xeroglífico do rei serpe. Por primeira vez créanse ronseis que representan o nome dun rei a escala monumental. Cun fino modelado, o ideograma sintetiza as figuras de ambos os animais: o falcón dominando a estrutura do palacio, en cuxo interior está enmarcada a serpe. A precisión da técnica e a harmonía da composición convérteno nun dos relevos máis emblemáticos da arte exipcio.

Outros paneis máis tardíos, procedentes da tumba de Hesire, en Saqqarah, da III dinastía, están tallados en madeira cun cincelado tan minucioso en cada un dos seus elementos, que demostran o vigor que alcanzou esta técnica en mans de artesáns exipcios.

Ningún comentario:

Publicar un comentario

Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.