![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiOZAhHmCHG1LKYJp9BXrj5H-O5fhz_NLPdv-0I0Y42s3GqVyUQUwd_h70WVZnME-JAHLOjBWPi-4H-6ghWubMJp3cgmVgsu_lMfFLE8VoFvtY68uwdaf9ykUrxOzk6E9Now20TxOhkw42/s320/01.jpg)
percorrían milleiros de quilómetros na procura deste espectáculo único da natureza.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHaiiTStx6imhs8wq5bMGOmC0Ukc1EceK73hxhyMXshWLOtg_gSlkrQOrWD3ek7oZeQksp0WVGq08Tf9bO4n3Px8ux_GqMeeN_6lv3QJmWNSTNLOpws9XZ_FfWBimg_lcC4VPqs22xdMDb/s320/03.jpg)
A zona ten unha paisaxe impoñente de gran valor ecolóxico. A fervenza está rodeada de espectaculares microformas graníticas que forma o monte Pindo, coma a Pedra do Brazal, un milagre de equilibrio natural. Ademais conta con paraxes cun gran valor ecolóxico.
O caudal do Xallas mantense constante por causa dos numerosos encoros que nel se teñen construído. En 1897, a Sociedade Española de Carburos Metálicos, hoxe parte do grupo FerroAtlántica, asentouse na zona e daquela datan as primeiras construcións para obter enerxía. O encoro máis importante é o da Fervenza, construído na década dos anos 60 do século XX. En Ponte Olveira hai outra central. Máis abaixo, da presa de Brazal parten as canalizacións cara Ézaro; máis abaixo, atópase o encoro de Santa Uxía, construído na década dos anos 80. Na súa desembocadura están situadas tres centrais hidroeléctricas: Castrelo, Santa Uxía e Pindo, esta última de principios do século XX.
Até 2012 as augas céibanse soamente os domingos do verán ao mediodía. Desde 2006, ampliouse o horario aos sábados á noite, cun espectáculo de luces. Dende 2012 a fervenza pode verse todos os días.
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.