Aforismos de Leonardo

630.- O olmo e a figueira.- Observando unha figueira as polas estériles dun olmo, o seu veciño, as cales ousaba roubar o sol ás súas froitas, verdes aínda, díxolle en son de reproche: 

-Non te avergoñas, olmo, de estar diante de min? Pero agarda a que os meus fillos cheguen á súa idade madura, e verás logo cal será a túa sorte. 

E sucedeu que, pasando algún tempo despois un escuadrón de soldados por aquela paraxe, emprendérona a golpes coa figueira para quitarlle as súas xa maduros froitos. E o olmo, véndoa toda estragada, lacerada e coas súas ramas rotas, preguntoulle: 

-Oh, figueira!, non fose para ti mellor estar sen fillos, que vir a tan mísera situación por mor deles?