
—Si, señor, si; xa vou ó conto. Non fago máis que ir ó conto, anque non pareza. Na vida dos homes, aínda dos homes coma min, non lle é todo arroutada, que as cousas requiren ter o seu comenzo, e moitas vegadas o que se ve sae do que non se viu, e todo hai que ilo dicindo, anque eisí de pirmeiras non somelle vir ó conto...
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.