Adrián Solovio estivo uns poucos días na Bélxica. Dende Amberes fixo algunhas viaxatas as vilas ilustres, e no grande porto embarcou para A Coruña. Disfrutaba co aspecto de fidalgos campesinos dos señores de barba loira, ollos lonxanos e pipas fumegantes. Impresión de boa xente, apaixonada, capaz de grandes erros e de fortes reparacións, xente que non ten medo do remordemento, e asiste con emoción ó desenrolo das pintorescas procesións campesinas polos sendeiros verdes ou á beira dos cañáis durmidos.
22 de xuño de 2012
Arredor de si, de Otero Pedrayo (e IV)
Adrián Solovio estivo uns poucos días na Bélxica. Dende Amberes fixo algunhas viaxatas as vilas ilustres, e no grande porto embarcou para A Coruña. Disfrutaba co aspecto de fidalgos campesinos dos señores de barba loira, ollos lonxanos e pipas fumegantes. Impresión de boa xente, apaixonada, capaz de grandes erros e de fortes reparacións, xente que non ten medo do remordemento, e asiste con emoción ó desenrolo das pintorescas procesións campesinas polos sendeiros verdes ou á beira dos cañáis durmidos.
Subscribirse a:
Publicar comentarios (Atom)
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.